Inox of roestvast staal, in de volksmond roestvrij staal of RVS genoemd. Maar wat maakt inox tot inox? Waardoor krijgt inox zijn corrosiebestendigheid?
De definitie van roestvast staal is ‘een ijzerlegering waar minimaal 10,5% chroom aan toegevoegd werd en die maximaal 1,2% koolstof bevat'. Inox bestaat dus voor het grootste deel uit gewoon ijzer. Maar precies de toevoeging van o.m. chroom en koolstof zorgen ervoor dat het staal een zelfherstellende oxidelaag begint te vormen (ook wel oxidehuid of passivatielaag genoemd), waardoor het onderliggende metaal beschermd wordt en de corrosieweerstand sterk verbetert. Deze oxidatielaag (en de naam zegt het zelf) wordt spontaan gevormd door contact met zuurstof en geeft een laag die passief is en dus corrosiebestendiger is. Ik zeg wel corrosiebestendiger, want dit begrip is relatief. Roestvrij staal is niet in alle omstandigheden roestvrij, maar toch in een groot deel van de gevallen. Als het oppervlak beschadigd wordt, bijvoorbeeld omdat er een kras op komt, komt in eerste instantie de ijzerlegering opnieuw vrij zonder de beschermende oxidehuid. Op dit moment is het materiaal extra kwetsbaar, maar in de regel herstelt de oxidelaag zichzelf spontaan, in contact met de lucht. Naast de 2 bovenstaande waarden, die de limiet vormen voor de benaming 'roestvrij staal', zijn er door de jaren heen veel verschillende legeringen ontwikkeld, ondermeer door extra toevoeging van nikkel, molybdeen, titaan e.d. toegevoegd en werd de hoeveelheid chroom vaak ook opgetrokken. De meest gebruikte legering, RVS304 bestaat uit 18% chroom en 8% nikkel. Karine