In tegenstelling tot meestal, lopen de laatste maanden de prijsevoluties van de diverse ferro en non-ferro metalen vrij sterk uit elkaar.
Metalen of elementen die vaak in legeringen gebruikt worden volgen vaak een gelijkaardige prijsevolutie: gaan de prijzen van het ene naar omhoog, dan stijgt het andere ook en omgekeerd.
De prijzen van staal zijn al een hele tijd aan het zakken en staan laag; na een stijging van de nikkelprijzen in het voorjaar onder invloed van de exporbeperkingen vanuit Indonesië, is de nikkel opnieuw weken aan een stuk aan het dalen ... Dus, dan zou je logischerwijs ervan uit kunnen gaan dat alle basismaterialen wat aan het dalen zijn, gedeeltelijk omdat een aantal invloedhebbende factoren zoals een wat slabakkende wereldeconomie gelijklopend zijn.
Maar niets is minder waar. De aluminium prijzen stijgen en lijken maar te blijven stijgen. Hoewel ze enkele weken geleden wat een dipje hebben gehad, schieten de prijzen nog steeds omhoog.
Maar waarom, wat is de logica hierachter?
Ik volg de grondstoffenmarkten vrij goed op, maar voor één keer moet ik jullie het antwoord schuldig blijven: ik weet het eigenlijk niet. Het mondiaal gebruik trekt weliswaar aan; aluminium wordt nog steeds populairder, maar echt de specifieke reden weet ik niet. Als iemand het mij kan vertellen, mag hij mij dit altijd laten weten.
Ik kan het alleen maar vaststellen dat de prijzen blijven stijgen, zowel op de LME (London Metal Exchange) als de aankoopprijzen bij de handelaren.
Karine De Bie